ممنون بابت همه محبتهاتون!

سلااااااااااااااام سلاااااااااام سلااااااااااام سلااااااااااام خوبید؟ منم خوبم! جونم براتون بگه که خیلی وقته ننوشتم و نمی دونم کلا از کجا بنویسم فقط اول از همه تشکر کنم از همه تون که تو اون چند روزی که اومدم میاندوآب خیییییییییییییییییییلی برام زحمت کشیدید اگه بخوام بشمرم موارد انقدر زیاده که توی یه پست جا نمیشه برا همین مجبورم بصورت کلی و یه جا بابت همه چی ازتون تشکر کنم منو با مجبتهاتون وااااااااااااااااااااقعا شرمنده کردید طوریکه فکر نمی کنم توان جبرانشو داشته باشم ولی از خدا می خوام که به بهترین و زیباترین حالت ممکن براتون جبران کنه و همیشه پشت و پناهتون باشه ااااااااااااااااااااااااااااالهی آمین🙏🙏🙏
خدا دایی عزیزمون رو هم بیامرزه که نه تنها زنده بودنش که حتی مرگش هم سبب خیر و اتفاقات خوب بود و باعث شد بعد از مدتها من شما و همه فامیلو یه جا ببینم ااااااااااااااااااااااااالهی که نور به قبرش بباره و با حضرت علی و امام حسین و چهارده معصوم محشور بشه و جایگاهش درست در آغوش نور و عشق و رحمت خدا باشه که شک ندارم هست انقدرررررررررررررررررررررررررر که بزرگوار و خوش اخلاق و نیکو خصال بود طوریکه هرگز به اندازه ذره ای دلی رو نرنجوند دایی تنها کسی بود تو دنیا که به جرأت می تونم بگم توی خوبی و خوش اخلاقی و مردونگی آراسته به اخلاق پیغمبرها بود و سراسر وجودش خدایی بود به قول قیصر : رفت تا دامنش از گَرد زمین پاک بماند
آسمانی تر از آن بود که در خاک بماند !

از دست دادن دایی اگه نگم برای دنیای ما (که اگه بگم هم بیراهه نگفتم) یه خسران بزرگ برای فامیل ما بود واااااااااااااااااااااااااااقعا حیف شد خدا بیامرزدش ! مطمئنم یادش تا زنده ایم توی دل و جان ما می مونه و هرگز فراموش نمیشه ! ...بگذریم نمی خواستم ناراحتتون کنم! ...هر چند که دنیا گذرگاهی بیش نیست و چیزی که به نظرم توش زیادیه همین ناراحت شدن ما از حقیقتی به اسم مرگه که فقط یه پل و یه گذر از این دنیا به دنیایی بالاتر و برتره و نه تنها ناراحتی نداره که باید خوشحال بود که برعکس بی عدالتی های این دنیا، اونجا جایی برای احقاق حق و رسیدن حق به حقداره! ...و الانم دایی بی شک به حقش که تمام خوبیها و زیباییهای اون دنیاست رسیده و در جوار نور عشق الهی آروم گرفته و این خوشحالیه بزرگیه و باید شکر کنیم و نباید با ناراحتیمون اونو به کامش تلخ کنیم!...اون رفته به جایی که به قول ریحان خانوم(مادر زن پسردایی اکبر) همه مون تو صفیم که به همونجا بریم تنها فرقش اینه که اون زودتر رفته و رسیده ما هم دیر یا زود قراره بهش بپیوندیم...به امید روزی که توی دنیایی برتر و زیباتر از اینجا همه مون دوباره به شادی کنار هم جمع بشیم 🙏🙏🙏 ....

این یه هفته ای که از اومدنم گذشت همش در حال استراحت بودم نمی دونم چرا انقدر سست و بی حال شده بودم البته تا حدودی علتش این بود که اون چند روزی که اونجا بودم به جز روز اول که به موقع خوابیدم روزای بعدش زودتر از چهار پنج صبح نخوابیدم حتی اون شبی که ارومیه بودیم هم تا ساعت چهار خونه اکبر اینا با اکبر نشستیم و حرف زدیم و نشد درست و حسابی بخوابم از اونورم خاله پری نازنین فردای همون روزی که رسیدم میاندوآب سریع خودشو رسوند بهم که منو تنها نذاشته باشه با اینکه اصلا وقتش نبود و قرار بود شش خرداد بیاد! اومدن اون هم کل مواد مغذی بدن منو انگار تخلیه کرد و باعث شد فقط جسدی از من برسه خونه، از اونجایی هم که یکی دو ماهه قرص آهن هم مصرف نکردم دیگه کل عصاره وجودم کشیده شده بود و همش می افتادم یه گوشه و می خوابیدم وسطا هم دوبار پیمان خونه نبود یه بارشو رفته بود خونه مامانش یه بارشم مغازه ولی من همچنان در حالت استراحت بودم و نشد که بیام اینجا بنویسم تا اینکه دیگه امروز که پیمان دوباره رفت خونه مامانش با خودم گفتم بیام یه مختصری بنویسم تا ایشالا تو پستهای آینده مفصلتر بنویسم برا همین امروز دیگه همینجا این پستو تمومش می کنم تا ایشالا بعدا بیام و طولانی تر بنویسم خب دیگه ببخشید سرتونو درد آوردم از دور می بوسمتون بازم ازتون یه دنیاااااااااااااااااااااااااااا ممنووووووووووووووووووووووونم مواظب خود نازنینتون باشید خیییییییییییییییییییییلی دوستتون دارم بووووووووووووووووووووووووووووس فعلا بااااااااااااای